Sunday 31 January 2016

On Call.


Baru ni Nunny on call tiga hari tiga malam. Maka aku, Papito, Mamita pun akan turut serta terjun untuk on call jugak jaga Muslim. Pasai Adik nanti hantaq Nunny pi hospital.

Selama tiga malam tu aku tidoq dengan Muslim kat tingkat bawah pasai dia akan tengok Ultraman Gaya.

'Nashhshssss, Yaya! Yaya! Yaya! Yoooosh! Yooooosh! Woooooo!'

Nasshsssss tu adalah panggilan Muslim kat aku la ni.

Sesungguhnya setiap malam dan tengok Ultraman selama setengah jam tu adalah satu tempoh masa yang cukup lama untuk aku dengan Papito harung.

Yaya tu aku paham Gaya. Yoosh tu aku ingatkan nama Ultraman jugak.

'Woww tengok tu Muslim, Ultraman Yoosh pun ada! Nampak dak Ultraman Yoosh? Wow! Gaya pun ada hebatnya!' Sampai dia lena tu la keja aku.

Semangat aku cerita kat Nunny aku berjaya tidoqkan Muslim. Sambil aku dok ulang balik gaya aku dok layan Muslim.

'Emmm... Tapi kan, Yoosh tu sebenaqnya lampu merah kat badan Ultraman tu... hihihihi. Taktau mana mai.'

-_____________________-

Satgi aku nak kenai sanak sedara Ultraman, lepaih tu pi Daiso beli sekoq-sekoq.



Saturday 30 January 2016

Patin United Roadtrip 2.0 Part VI

#MisiMencariRamlal
#BilalTelahDitemui

Hari last di Penang dimulakan dengan mangkit tidoq lambat sikit pasai nak lunch teruih. Plus nak berehat sikit pasai nanti nak jalan jauh merantau pulang ke hutan konkrit.


Nad charged powerbank dia. Tapi percentage tak naik. Pi cucuk wayar sama. Satu kat usb port satu kat output tu hahahaha sampai kiamat pun tak jadi apa.

Dah siap-siap checkout, kami pun menuju ke tempat untuk lunch. Sepupu aku habaq ada satu kedai nasi padang kat area Transfer Road, sedap dan murah. Jadi enough with mamak food. Aku mamak, tapi aku pun punya kepelbagaian citarasa jugak. Hahahahah.


Kedai dia opposite Roti Canai Transfer Road dengan Caltex. Ia adalah di dalam Kedai Kopi International Hotel




Ni dari jarak dekat. Kalau time tak cuti sekolah / public holiday, kedai ni biasa ja tak ramai orang. Kalau kena loteri hampa, merasa la bahang dulu sebelum dapat meja dan order ayaq enam gelas.



Nampak. Tapi hampa kena sabaq. Pasai walaupun hampa dok tunggu kat tepi meja dah, tak mustahil ada segelintir manusia yang _______________ (isi tempat kosong dengan perbendaharaan kata yang sesuai). Depa nampak sorang ja bangun, teruih depa duduk. Padahai depa dah lama nampak kita kat situ. Takpa, itulah yang orang selalu kata, kadang-kadang rezeki tu dah depan mata, pun belum tentu kita punya. 



Tapi kan aku selalu pesan wahai manusia, sesungguhnya sabaq itu lumayan. Hahahahahaha. Dah dapat meja, amik turn pi amik nasik, duduk, baca doa makan, makan dan tak cakap banyak. Pasai sedap dia yaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa Allah ya Tuhanku Malaysia bumi bertuah. Leng leng leng tergeleng geleng. 


Pinggan aku. Aku mamak tapi kalau lauk melayu / padang aku nanti cari tempe, masak lemak, sayoq pucuk, ikan bilis. Selalu orang panggil pinggan aku 'lauk Hospital Assunta'. Tapi ni la paling sedap.



Pinggan Nad. Minah ni pun leng leng leng tergeleng geleng jugak. 


Pja. Ayam kicap dia sedap. Lepaih tu dia amik nangka. Hahahaha aku ni citarasa pelbagai tapi kalau bab extra exotic tu aku kurang pengalaman. Masa dia habih tu aku tengok dalam pinggan dia ketulan-ketulan nangka. Aku amik la seketui. Aku taktau rupa sebenaq nangka tu macam mana masa awai Pja amik. Time tu pulak Pja pi basuh tangan. Nad tanya 'tu nangka dah makan ke belum?' Setan betui tanya time aku dok tengah merasa. Hahahahahahahaha. 'Pja, ni nangka ko dah makan ke belum? 'Belum.' Hahahahaa Legaaaaaa aku.




Sambil layan sedap makanan dan terik serta bahang mentari, hampa layan la view Komtar ni. Macam dok tengah renovate apa taktau. 



 Spoilt with choices. Ikutkan aku yang tamak semua aku nak. Tapi tepuk perut tanya lemak sendiri la.

Masa balik we decided to lalu ikut Telok Bahang sebab nanti boleh keluaq ikut Second Brigde. Secara tidak langsung pusing satu pulau. Plus scenes area situ pun best.



Empangan Teluk Bahang. Berenti tiga minit amik gambaq sikit ja pasai kehangatan mentariiii dinginn saljuuu. bertukar gantii harii ke harriiii. Tapi sumpah lawa rasa macam kat New Zealand ok tipu aku tak pernah sampai. hahahaha lawa dia macam kat Lake Toba. Lebih kurang sama la.

Jalan kat Teluk Bahang ni pusing-pusing. Kalau hampa tak tahan pening, standby la mentos ka hacks hitam ka anything minty. Takpun lena la. Kami takleh lena. Walaupun motion sickness aku paling teruk dalam dunia, magisnya aku tak rasa sangat kali ni hahahaha maybe pasai dah kenyang kot *tutup mulut beruk*

Agenda seterusnya adalah makan durian. Ada satu gerai sebelah kiri jalan, Tinggi sikit, ada tulis 'Mas Hitam King.' Maka berenti dan mulakan misi.



Durian expert tengah tinjau lokasi.



THE MAS HITAM KING. So far this is the best durian I've ever tasted. Tokei tu kata only in Penang. Takdak kat tempat lain. Dia ada lemak-lemak, pahit sikit, manis sikit, just nice. Harga dia ja kurang nice sikit. Sekilo RM60. Hahahahahahahahahahaha. Tapi Nad kata, 'bila lagi kita nak rasa.' Ok total RM172.00 bila lagi.


Tak banyak dok ada Mas Hitam King ni. Tinggai tiga bijik. Kalau kena musim (March onwards) harga murah sikit.

Destinasi seterusnya - Gertak Sanggul. Dulu (so many years back) aku pi tempat ni takda ramai sangat orang. Secluded lagi la. Tenang ja. So aku kata cantik la tempat ni boleh jadi sweet escapade. Elok sampai, nak masuk D tak boleh, R pun tak boleh. Orang punya ramai. Scrap Gertak Sanggul. Aku nak pi Palawan lepaih ni.




Seluaq ni memang best.



Second Bridge. Tamat sudah Patin United Roadtrip 2.0 - Misi Mencari Ramlal. Insya Allah lepaih ni ada lagi upcoming trips. Hehehehe lebih menarik hendaknya. 

Some pics - courtesy of : Nad & Pja 



Kau. Aku. Kita. Terima kasih sahabat. Terima kasih vampires.

Friday 29 January 2016

Patin United Roadtrip 2.0 Part V

#MisiMencariRamlal

Hari ketiga dimulakan dengan kelaparan. Hahahahhaa so we went to Roti Canai Jalan Argyll. Dekat jugak dengan Transfer Road tapi kali ni kami naik kereta pasai nak berjalan jauh sikit.




Hmmmmmm. Kalau dibandingkan Roti Canai Transfer Road dengan Jalan Argyll ni, personally aku suka kat Jalan Argyll lagi pasai roti canai dia ada rasa. Kalau makan saja pun sedap. Tambah la ada ayam/daging dengan teloq. Mata putih naik ataih la.





Hahahhaa ni tokei dia. Segala urus niaga masuk dalam buku ni dah berpuluh tahun dia buat. Ni kalau audit negara mai pun takdak hal la. Tak jadi masalah negara hahahahaha opps..


Masa awai masuk keja dulu officemate aku selalu panggil aku mamak albino. Mai tang ni aku jumpa sungguh. Pencarian mamak albino berakhir di sini. Sapa kata takdak mamak putih?


Lepaih breakfast Nad nak basuh Mr.A pasai selama ni dok park kat depan restoran Cina sebelah Guesthouse. Wap-wap minyak (taktau la minyak apa hahahaha) dah melekat kat cermin kereta kiri kanan depan belakang. So nak ke tempat cuci kereta tu menggagau la jugak. Aku bawak pi Shell. Nampak satu pekerja aku ingat local. Baguih punya goyang kepala nak siap slang Penang la tanya kat mana ada car wash.

'Tang sini kat mana ada car wash? Dekat-dekat area sini.'

'Itu car wash ka. *garu kepala* Ada, ada.'

Salah percaturan aku masa ni. Pja dah bunyi gelak kecik kat belakang. Aku tengok budak tu nama dia Bilal. Bilal sambung.

'Sini masuk kiri, jalan terus sampai jumpa traffic light automatic. Jalan lagi sampai jumpa bank.'

Automatik? Takpa kita bagi peluang.

'Ok keluar sini, tengok itu jalan. Ini tangan apa nama?' *tepuk-tepuk tangan kanan dia*

'Kanan.'

'Haaaa. JANGAN MASUK.'

Pja dengan Nad dah macam orang gila gelak. Aku rasa nak penumbuk ja hahahahahahaha. Dengan Bilal ni pun sama naik jugak tergelak-gelak.

'Jalan lagi sampai jumpa itu bank.'

'Apa nama bank?'

'Satu saja bank sana.'

Jahanam.

Masa dok bawak kereta tu, takleh berenti lagi gelak. Sebab aku nampak traffic light automatik tu rupanya hat sentiasa hijau jalan straight memang takleh kona kiri ka kanan hahahahahaha. Hantu raya. Cari Ramlal jumpa Bilal.

Jumpa tempat cuci kereta. Settle urusan maka bergerak kami menuju ke Bukit Bendera. Rupanya haritu memang umat manusia melimpah ruah. Dari Masjid Negeri nak sampai Bukit Bendera sejam setengah. Elok park, jalan kaki sikit nampak manusia beratoq macam ulaq melingkaq. Yang dok turun mai dok buat 'enam jam! enam jam!'

Aku dengan Pja ikut la beratoq, tapi line aku tu untuk orang yang dah beli tiket. Takpa. Nad pi usha tempat beli tiket. Hahahahaha. Dia turun mai tak cakap apa tunjuk gambaq ja. Aku tanya pekerja situ, 'kalau saya beratoq tang sini la ni, berapa lama lagi boleh naik?'

'TIGA JAM LAGI KAK.' Naik dengan turun boleh tengok Dilwale dua kali. Cancel. Scrap Bukit Bendera kita pi Rumah P.Ramlee.




Tadaaaaa. Masa sampai tak bukak lagi pasai hari Jumaat. Pukui tiga macam tu baru bukak. Kami dok bawah rumah, Ada kerusi muat-muat tiga orang. Keras kat situ takmau pi mana pasai hangat lit-lit. Dalam program Hala3, Remy Ishak ada mai sini, so kami menggunakan masa yang ada untuk rekod balik buat macam mana dia buat hahahahahaha bengong.



Kecik ja rumah ni sebenaqnya. Jamban kat luaq. Ada satu bilik. Dapoq. Dengan ruang tamu kecik. Tapi ramai jugak orang. Kami naik rekod apa patut, lepaih tu turun pasai hangat sangat. Ada orang dok turun tangga batu tu melompat-lompat kami dok gelak tengok pasaipa. Bila kena kat diri sendiri baru ada akai.


Pja punya keja. Dia tengok aku dengan Nad macam orang gila nak turun. Kaki aku dah macam bacon goreng tanpa minyak. Crispy.

Habih rumah P.Ramlee (nanti aku boh gambaq lain yang dalam rumah ni ok), kami meneruskan perjalanan cari makanan. Lalu depan Gurney Drive, nampak scenery laut luas mata memandang maka Nad terus belok tanpa bagi signal dan park hahahahhaah.





Dengaq bunyi ayaq laut dah seronok.


Setel, nindia destinasi seterusnya. Restoran Kapitan. Tolong la hampa mai sini dan makan roti nan dan ayam tandoori. Sedap bergenang ayaq mata. Order briyani tapi hat tu pun takdan amik gambaq pasai dah lapaq. Ayaq enam.





Laddu ni makanan rasmi kegembiraan aku. Hahahahhaa.

Petang tu, hujan rintik-rintik, air bergelora. Hahahhaha kami plan nak cari jetty. Sebab jetty tu kan best. Maka mencari la kami di sepanjang Tun Dr Lim Chong Eu Expressway tapi tak berapa nak mari sangat view. Jetty pun tak berapa buruk. Cari ke depan lagi, tala masuk kot Batu Uban, area Markas Polis Marin. Situ tak berapa ramai orang. 


Nad mungkin tengah buat imbangan duga pasai dia takleh kalau teroleng-oleng.



Ada rainbow :)





Pi cari jetty lain pulak. Ada rumah sorang pakcik ni, jetty dia memang buruk habih. Nak jalan pun tawakkal. Tapi paling cantik. Cuma takleh pi jauh sangat pasai macam biasa la. Takut hahahahaa.



Dalam dok layan view, Nad nampak menatang ni. Aku ingat kot buaya. Rupanya biawak. Ada banyak ekoq. Tapi Nad rilek kata, 'takpa, biawak dia takleh lompat.' Aku diam ja pasai aku dah tengok video buaya keluaq dari ayaq lagu mana. Buaya dengan biawak boleh dikategorikan sebagai sebuah keluarga dan bersaudara kan? Dalam kereta baru aku cerita hahahahahaa telan ayaq lioq sorang-sorang.



Balik Guesthouse. Malam tala Batu Ferringhi. Jalan sikit-sikit, beli CD lagu sekeping RM5 hahaha banyak hat rare, tapi pasang tiga lagu ok, lagu seterusnya sangkut. Cuma macam frust sikit Batu Ferringhi punya harga dah mahai macam apa ja. Local pun tak bagi can dah. So we ended up lepak kat Starbucks sat then duduk tepi pantai layan lagu dan ombak. Bulan malam tu cantik gilaaaaaaa.



Can't take my eyes off you.



Bulu tu peneman setia. Kaler pink. Hahahhahahaha her own version of Karlito.


Talking to the moon. 



Masa untuk pulang dan tidoq. Masa ni dah pukui 2 pagi.


Seluaq ni aku gatai mulut kata lawa kat Little India. Depa beli suruh aku pakai. Aku dok Gangnam kat bilik, lepaih tu depa download lagu MC Hammer suruh aku menari. Sedap pakai. Tapi aku dok pegang kat pinggang takut luruh tengah jalan hahahahahha. Dok besa seluaq normal, ni cawat dok tang Daerah Paloh Hinai mesti la aku cuak.

Sebelum balik tu lapaq pulak. Tala McDonald's beli burger, nuggets, buat kenduri kat Guesthouse. Isok dah last day

Misi mencari Ramlal. Tapi Bilal telah dijumpai.


Thursday 28 January 2016

Patin United Roadtrip 2.0 Part IV

#MisiMencariRamlal

*fuuuhh* *fuuuhh*

Sawang sapa ni teruk sangat ni.

Ok sambung balik cerita yang dah tertangguh. Aku tak berapa nak ada masa nak karang cerita lately. Apa benda aku buat pun aku taktau.

Second day di Penang dimulakan dengan mangkit seawai yang boleh *walaupun ada rasa nak bebai* tapi bila bercuti kita kena rajin mangkit awai, kalau tidak baik hang dok rumah ja mereput tak payah pi berjalan mana.


Dari Guesthouse kami jalan kaki menuju ke tempat sarapan yang popular kat Penang. Roti Canai Transfer Road. Aku dulu pun bangang-bangang jugak taktau tang mana. Sekali kena nah amik terbayang-bayang. Maka order la sorang dua keping roti canai dengan ayam dan daging. Terpejam-pejam mata punya dok makan.


Ni kari ayam. Kalau order, habaq nak roti canai dengan ayam. Dia nanti mai lagu ni. Besaq jugak la. Suku. Ayam dia punya la lembut. Ishhhhhh.. Daging takdan amik. Kena kekah awai-awai hahahaha.


Ni nama dia roti bakaq teloq goyang. Nampak baguih punya dok bergoyang tu. Cuma kalau hampa pi waktu cuti ka apa, kena sabaq la. Nak order satu pasai. Nak dapat tu bercinta jugak. Tapi ingatlah wahai manusia. Sesungguhnya sabaq itu lumayan.

Lepaih tu kan. Hampa order teh tarik. Kami masa roadtrip ni dah jadi amalan sorang dua ayaq. So makan tiga orang, ayaq enam. Hahahahaha hangat woi. El Nino.


Habih makan kami jalan pelan-pelan menuju ke Armenian Street. Sebab tujuan utama haritu adalah nak pi kayuh beskal. Hahahahah. Tapi aku tengah terbakaq dengan diri sendiri pasai masih tak berjaya nak transfer gambaq dari GoPro masuk PC/Laptop. PC ofis memang tak la pasai nak download apps pun kena macam-macam. Laptop aku memang takdak pasai kena curi hahahaha. Eh gelak pulak. Takpa nanti aku berjaya transfer gambaq aku buat entry khas tanpa caption hampa tenung la sampai terbakaq screen.


Aku suka suasana klasik macam kat restoran Cina ni. Rilek ja duduk baca paper minum kopi.


 Ni kedai hardware Woi!

 Sepanjang jalan tu ada macam market / pasar pagi. Macam-macam la depa juai. Lebih kurang macam pasar minggu kat pekan. Tapi memang murah. Ikan keli ni ja aku tak tanya sekoq / sekilo berapa. Takut kena penyepak dengan Nad & Pja hahahahahaha. Eh tu keli ka haruan?



Terselit di celah-celah kedai-kedai. The ever famous Hameediyah Restaurant. Tapi tak pi pun kali ni.

Sampai Armenian Street, kami jalan-jalan dulu before sewa beskal.



Haaaaaa. Hahahahhaahahhaha. Tengah dok jalan nampak ada batik coloring place. Kami masuk, pilih design, start color. Tapi kami bagi kat Pja suruh dia color hahahaha. Aku masuk separuh masa kedua. Nad waktu masa tambahan. Kakak kedai bagi dua jam kot (ka sejam tak ingat sorry) untuk settlekan color. Bila dah habih dia amik gambaq kami, tentu la aku dan topeng berpisah tiada hahahaha padan muka hampa.



Muah Chee (glutinous rice balls coated with peanut and sugar). Taboq pulak bawang goreng perghh.. Dua ringgit. 


Cikaro dua orang ni main periuk goreng nasik hahahahaha nama dia 'Hang'. Nad ada record sound dia. Very calming. Nanti aku nak cari periuk hat besaq aku beli kat Mydin dulu, adjust sikit bagi ada lekuk-lekuk lesung pipit tu, lepaih tu aku buat show kat Nad & Pja. Tengok depa approve ka dak. Kalau ok aku proceed buat album.





Eko Baiku ni sejenis basikal roda 4 yang hampa buleh naik tiga orang. Control belah kiri (signal, brake etc). Kanan macam konon-konon control. Tengah? Control gelak. RM60 untuk dua jam. Pja take charge sebab dia Awie. Nad belah kanan. hahahahahahahahah. Cina kedai tu bagi map. Konon-konon nak ikut la laluan mana yang boleh & tangkap gambaq. Dia kata kot area Armenian Street ja. Kayuh punya kayuh sampai KOMTAR hahahahahahahahahaahah. Lama kami tak ghenggah gelak sampai nak terkencing time bawak beskal. Sambil kayuh sambil gelak. Depa dua la. Aku? Sambil gelak sambil gelak. Sambil amik gambaq. Map dah hilang masa ni. Ikut jalan besaq pulak tu. Kalih belakang ada lori hahahahahaha. Nasib hang la.

Basically kami dok pusing kot area ni ja. Pasai banyak jugak yang best kat sini. Ada sangkaya, ayaq nyoq, mee goreng, ais kepai. Segala mak nenek.

Seharian kayuh beskal, bila nak balik tak larat jalan kaki dah. Amik cab balik Guesthouse. Lena ternganga.

Malam? Gigih jalan kaki lagi pi cari makanan ni.


Sapa berani mai Penang tak singgah sini??


Ishhhh telan ayaq lioq. Bila aku kenang ke ayam tu...


Co kira berapa ayaq? hahahaha 

Masa tengah makan ni kami dok meja yang belah belakang. Tiba-tiba ada bunyi kuat kot ataih bumbung. Macam orang terjun. Aku kata la 'kucing kot.' Sekali aku kalih belakang aku nampak ada kakak ni pakai baju kurung dengan kain batik tengah pegang kain banyak-banyak. Hahahahhaahh depa persoalkan yang sebenaqnya kucing ka kakak tu yang terjun ataih bumbung?


SELESAI hari keduaaaa. Balik bakaq kalori dengan berjalan kaki dan sambung lena ternganga,